وبلاگ خريدنو

آنتی بیوتیک ها

از آنتی بیوتیک ها می توان برای حفاظت مواد غذایی استفاده کرد. در اینجا مسئله رشد و مقاوم شدن بعضی از میکروبها در بدن انسان مطرح می باشد.

از این نظر است که فقط مصرف تعداد معدودی از آنها در برخی از ممالک مجاز اعلام شده است.

اینها عبارتند از نایسین ، کلرو تتراسیکلین، اکستتراسیکلین و پیماریسین .

مهمترین مورد مصرف و کاربرد توصیه شده برای این آنتی بیوتیک ها، به کارگیری آنها به منزله عملی اضافی یا تکمیلی برای روشهای دیگر نگهداری می باشد.

مثلاً به تعویق انداختن فساد در طول نگهداری ماده غذایی در یخچال یا کاستن از شدت عملیات حرارتی، در سالیان قبل، استفاده از تتراسیکلین در امریکا مجاز بود (به صورت فرو بردن مرغ در آب حاوی آن)

که بقایای آنتی بیوتیک در روی مرغ در جریان عمل پختن معمولی از بین می رفت.

نایسین

یک پلی پپتید متشکل از ۳۴ اسید آمینه است که در مقابل میکروبهای گرم مثبت مؤثر است ولی کاربرد پزشکی ندارد.

این ماده توسط لاکتیک استرپتوکوکسی تولیدمی شود که در برخی نقاط برای جلوگیری از فساد مواد لبنی نظیر پنیر و شیر تغلیظ شده مورد استفاده قرار می گیرد.

نایسین در برابر میکروبهای گرم منفی مؤثر نیست. این ماده اساساً برای انسان غیرسمی است و باعث کاهش حساسیت بدن در معالجه با آنتی بیوتیکها نمی شود.

باید توجه گردد که باکتری فوق الذکر (تولید کننده نیسین) به طور متداول در شیر وجود داشته بنابراین ورود نیسین به بدن انسان سابقه ای تاریخی دارد و از این نظر نمی تواند خطرساز باشد.

قابل ذکر است که اصولاً به وجود نیسین برای اولین بار در سالهای ۱۹۳۰، به منزله یک جزء طبیعی موجود مشکل آفرین در تولد بسیاری از فراوردههای لبنی پی برده شد .

پیماریسین

پیماریسین که نام دیگر آن ناتامیسین است، ماده ای ضد قارچ است و سمیت آن برای انسان کم می باشد. در حالی که از رشد کپکها به خوبی جلوگیری میکند، در برابر رشد و تکثیر باکتریها تأثیری ندارد.

به این ترتیب از این ماده می توان در آن دسته از فرایندهای تخمیری که وجود کپکها مسئله ساز است استفاده کرد بدون آنکه مشکلی در کار باکتریهای فعال در فرایند تخمیر به وجود آید

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سایر مواد شیمیایی مثل پروپیلن گلیکول ، پرمنگنات پتاسیم ، سولفات مس و..... می توانید به وبسایت فروش مواد شیمیایی جهان شیمی مراجعه کنید.

آنتی بیوتیک ها

از آنتی بیوتیک ها می توان برای حفاظت مواد غذایی استفاده کرد. در اینجا مسئله رشد و مقاوم شدن بعضی از میکروبها در بدن انسان مطرح می باشد.

از این نظر است که فقط مصرف تعداد معدودی از آنها در برخی از ممالک مجاز اعلام شده است.

اینها عبارتند از نایسین ، کلرو تتراسیکلین، اکستتراسیکلین و پیماریسین .

مهمترین مورد مصرف و کاربرد توصیه شده برای این آنتی بیوتیک ها، به کارگیری آنها به منزله عملی اضافی یا تکمیلی برای روشهای دیگر نگهداری می باشد.

مثلاً به تعویق انداختن فساد در طول نگهداری ماده غذایی در یخچال یا کاستن از شدت عملیات حرارتی، در سالیان قبل، استفاده از تتراسیکلین در امریکا مجاز بود (به صورت فرو بردن مرغ در آب حاوی آن)

که بقایای آنتی بیوتیک در روی مرغ در جریان عمل پختن معمولی از بین می رفت.

نایسین

یک پلی پپتید متشکل از ۳۴ اسید آمینه است که در مقابل میکروبهای گرم مثبت مؤثر است ولی کاربرد پزشکی ندارد.

این ماده توسط لاکتیک استرپتوکوکسی تولیدمی شود که در برخی نقاط برای جلوگیری از فساد مواد لبنی نظیر پنیر و شیر تغلیظ شده مورد استفاده قرار می گیرد.

نایسین در برابر میکروبهای گرم منفی مؤثر نیست. این ماده اساساً برای انسان غیرسمی است و باعث کاهش حساسیت بدن در معالجه با آنتی بیوتیکها نمی شود.

باید توجه گردد که باکتری فوق الذکر (تولید کننده نیسین) به طور متداول در شیر وجود داشته بنابراین ورود نیسین به بدن انسان سابقه ای تاریخی دارد و از این نظر نمی تواند خطرساز باشد.

قابل ذکر است که اصولاً به وجود نیسین برای اولین بار در سالهای ۱۹۳۰، به منزله یک جزء طبیعی موجود مشکل آفرین در تولد بسیاری از فراوردههای لبنی پی برده شد .

پیماریسین

پیماریسین که نام دیگر آن ناتامیسین است، ماده ای ضد قارچ است و سمیت آن برای انسان کم می باشد. در حالی که از رشد کپکها به خوبی جلوگیری میکند، در برابر رشد و تکثیر باکتریها تأثیری ندارد.

به این ترتیب از این ماده می توان در آن دسته از فرایندهای تخمیری که وجود کپکها مسئله ساز است استفاده کرد بدون آنکه مشکلی در کار باکتریهای فعال در فرایند تخمیر به وجود آید

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سایر مواد شیمیایی مثل پروپیلن گلیکول ، پرمنگنات پتاسیم ، سولفات مس و..... می توانید به وبسایت فروش مواد شیمیایی جهان شیمی مراجعه کنید.