وبلاگ خريدنو

منو پروپیلن گلیکول در بسیاری از محصولات تجاری و صنعتی یافت میشود از جمله ضدیخ ، حلال های مایع لباسشویی و رنگ. پروپیلن گلیکول به عنوان افزودنی در غذای انسان و حیوانات خانگی، داروها و فرآوری تنباکو کاربرد دارد.

طبق برگه داده ­های ایمنی مواد سایت scholar chemistry، عوارض جانبی این محصول رایج عبارتست از سوزش و حساسیت چشم، پوست و مخاط.

قرمزی، ریزش اشک، خارش و سوختگی

مونو پروپیلن گلیکول که فرمول شیمیایی آن بر پایه الکل است، در ترکیب با مواد آرایشی- بهداشتی، به جذب رطوبت کمک میکند که موجب سهولت کاربرد و افزایش ماندگاری میشود.

با این وجود، بر اساس برنامه بین المللی ایمنی شیمیایی، موسوم به INCHEM ، عوارض جانبی در اثر تماس مستقیم یا طولانی مدت با چشم­ها ایجاد میشود.

این عوارض عبارتست از قرمزی، ریزش اشک، سوختگی، خارش و التهاب ملتحمه. محلول های چشمی مایع ممکن است حاوی مقادیر بیشتری از مونو پروپیلن گلیکول به عنوان عوامل مرطوب کننده باشد.

درمانهای دیگر برای رفع علائم خشکی چشم نیز شامل داروهای مایع و توصیه های سازمان غذا و دارو (FDA) مبنی بر این است که مصرف کنندگان باید نسبت به عوارض جانبی نامطلوب ناشی از مصرف طولانی مدت یا بیش از حد برای چشم های حساس آگاه باشند.

سوزش، تهوع، سرفه و خس خس

منو پروپیلن گلیکول در شامپوها، بو زداها، لوسیون های محافظتی پوست و بوگیرهای اتاق یافت میشود. استفاده معمولی از این محصولات برای پوست یا مجاری تنفسی، خطرناک یا سمی نیست.

با این حال، استفاده طولانی مدت یا بیش از حد ممکن است موجب قرمزی و خارش پوست حساس شود. خوردن پروپیلن گلایکول میتواند موجب احساس سوزش و سوختگی در گلو و دهان، تهوع و استفراغ شود.

عوارض جانبی استنشاق طولانی مدت منو پروپیلن گلیکول موجود در بوگیرهای اتاق ممکن است موجب سوزش مخاط، خس خس، سرفه، و تنگی نفس شود.

بر اساس وبسایت the Scholar Chemistry ، هیچ اثر جانبی در مصرف منظم لوازم آرایشی و لوسیون های پوست برای افرادی که حساسیت پوستی دارند، گزارش نشده است.

نوزادان و زنان باردار

منو پروپیلن گلایکول به عنوان یک الکل و وارد بدن و در مسیرهای آنزیمی بدن متابولیزه میشود. تا قبل از ۱۲ تا ۳۰ ماهگی، این مسیرها در بدن انسان هنوز کامل نشده اند.

نوزادان و کودکان زیر ۴ سال، زنان باردار و کسانی که دچار اختلال یا نارسایی کلیوی هستند، قادر به حذف مونو پروپیلن گلیکول در بدن نیستند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سایر مواد شیمیایی غذایی مثل کربنات (کربنات پتاسیم) ، سیترات ( سیترات سدیم ) و.... می توانید به سایت فروشگاه مواد شیمیایی جهان شیمی مراجعه کنید.

منو پروپیلن گلیکول در بسیاری از محصولات تجاری و صنعتی یافت میشود از جمله ضدیخ ، حلال های مایع لباسشویی و رنگ. پروپیلن گلیکول به عنوان افزودنی در غذای انسان و حیوانات خانگی، داروها و فرآوری تنباکو کاربرد دارد.

طبق برگه داده ­های ایمنی مواد سایت scholar chemistry، عوارض جانبی این محصول رایج عبارتست از سوزش و حساسیت چشم، پوست و مخاط.

قرمزی، ریزش اشک، خارش و سوختگی

مونو پروپیلن گلیکول که فرمول شیمیایی آن بر پایه الکل است، در ترکیب با مواد آرایشی- بهداشتی، به جذب رطوبت کمک میکند که موجب سهولت کاربرد و افزایش ماندگاری میشود.

با این وجود، بر اساس برنامه بین المللی ایمنی شیمیایی، موسوم به INCHEM ، عوارض جانبی در اثر تماس مستقیم یا طولانی مدت با چشم­ها ایجاد میشود.

این عوارض عبارتست از قرمزی، ریزش اشک، سوختگی، خارش و التهاب ملتحمه. محلول های چشمی مایع ممکن است حاوی مقادیر بیشتری از مونو پروپیلن گلیکول به عنوان عوامل مرطوب کننده باشد.

درمانهای دیگر برای رفع علائم خشکی چشم نیز شامل داروهای مایع و توصیه های سازمان غذا و دارو (FDA) مبنی بر این است که مصرف کنندگان باید نسبت به عوارض جانبی نامطلوب ناشی از مصرف طولانی مدت یا بیش از حد برای چشم های حساس آگاه باشند.

سوزش، تهوع، سرفه و خس خس

منو پروپیلن گلیکول در شامپوها، بو زداها، لوسیون های محافظتی پوست و بوگیرهای اتاق یافت میشود. استفاده معمولی از این محصولات برای پوست یا مجاری تنفسی، خطرناک یا سمی نیست.

با این حال، استفاده طولانی مدت یا بیش از حد ممکن است موجب قرمزی و خارش پوست حساس شود. خوردن پروپیلن گلایکول میتواند موجب احساس سوزش و سوختگی در گلو و دهان، تهوع و استفراغ شود.

عوارض جانبی استنشاق طولانی مدت منو پروپیلن گلیکول موجود در بوگیرهای اتاق ممکن است موجب سوزش مخاط، خس خس، سرفه، و تنگی نفس شود.

بر اساس وبسایت the Scholar Chemistry ، هیچ اثر جانبی در مصرف منظم لوازم آرایشی و لوسیون های پوست برای افرادی که حساسیت پوستی دارند، گزارش نشده است.

نوزادان و زنان باردار

منو پروپیلن گلایکول به عنوان یک الکل و وارد بدن و در مسیرهای آنزیمی بدن متابولیزه میشود. تا قبل از ۱۲ تا ۳۰ ماهگی، این مسیرها در بدن انسان هنوز کامل نشده اند.

نوزادان و کودکان زیر ۴ سال، زنان باردار و کسانی که دچار اختلال یا نارسایی کلیوی هستند، قادر به حذف مونو پروپیلن گلیکول در بدن نیستند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سایر مواد شیمیایی غذایی مثل کربنات (کربنات پتاسیم) ، سیترات ( سیترات سدیم ) و.... می توانید به سایت فروشگاه مواد شیمیایی جهان شیمی مراجعه کنید.