سن مناسب براي ارتودنسي كودكان چه زماني است؟
حدود در سن ۷ سالگي اولين دندان كودك شما جوانه ميزند به همين دليل،سن مناسب ارتودنسي كودكان هفت سالگي است بنابراين هفت سالگي زمان مناسبي براي انجام چكاپ اوليه است. به اين ترتيب بهترين متخصص ارتودنسي ميتواند هرگونه مشكل جدي مانند مالاكلوژن، كراسبايت، كوچك بودن فك، يا بيرونزدگي دندان را در سنين كودكي تشخيص دهد و از پيشرفت آنها و بروز ناهنجاري جلوگيري كند. در برخي موارد، بيرونزدگي دندان آنقدر شديد است كه دندانها در معرض خطر آسيبديدگي قرار ميگيرند. در صورتي كه دندانپزشك اين مشكلات را شناسايي كند ميتواند مرحله اول درمان را براي رفع مشكلات ساختار اسكلتي پيشنهاد دهد. به عنوان مثال در برخي موارد، استخوان فك بالا يا پايين بيش از حد رشد ميكند يا رشد كافي ندارد كه باعث بروز مشكلاتي مانند شلوغي و عدم انطباق دندانها ميشود. اقدامات درماني اين مرحله شامل ايجاد فضاي بيشتر، يا استفاده از بريسهاي نسبي يا نگهدارنده فعال است، طول اين پروسه درماني از 9 تا ۱۸ ماه متغير است. معمولا دندانپزشك استفاده از نگهدارنده را توصيه ميكند، والدين بايد تا زماني كه همه دندانهاي دائمي كودك كامل ميشوند هر ۴ تا ۶ ماه يكبار براي انجام چكاپهاي منظم به دندانپزشك مراجعه كنند. پس از اتمام اين مرحله، در صورت لزوم، دندانپزشك مرحله دوم مراقبت را پيشنهاد ميدهد.
نگرانيهاي والدين از انجام زود هنگام مراقبتهاي ارتودنسي در كودكان
برخي از والدين از انجام مراقبتهاي ارتودنسي دندان در سنين كودكي واهمه دارند. هدف از انجام مراقبتهاي ارتودنسي بهبود وضعيت دهان و دندان است بنابراين متخصص ارتودنسي انجام بخشي از خدمات مراقبتي را تا زماني كه حداقل دندانهاي دائمي در لثه جوانه بزنند به تاخير مياندازند، در غير اين صورت نميتواند براكت را روي دندانها نصب كند. اگر الگوي رشد كودك شما طولانيتر از سطح متوسط است، انجام اقدامات مربوط به اصلاح دندان به تأخير ميافتند و كودك به درمانهاي بيشتر نياز خواهد داشت كه باعث درد و ناراحتي غيرضروري براي كودك ميشود، بار مالي اضافي را به همراه دارد، و شما بايد زمان بيشتري را در مطب دندانپزشك صرف كنيد، به اين ترتيب اگر مرحله شامل جراحي نيز باشد احتمال عفونت و آسيبهاي بالقوه در سنين جواني وجود دارد كه بايد به اين موارد توجه نمايند.
رايجترين اقدامات ارتودنسي مرحله دوم عبارتند از: براكت فلزي معمولي(ارتودنسي ثابت)، اينيوزيلاين، ارتودنسي پشت زباني، مرتبكننده و نگهدارنده، و بريسهاي سراميكي.
سن مناسب براي ارتودنسي كودكان چه زماني است؟
حدود در سن ۷ سالگي اولين دندان كودك شما جوانه ميزند به همين دليل،سن مناسب ارتودنسي كودكان هفت سالگي است بنابراين هفت سالگي زمان مناسبي براي انجام چكاپ اوليه است. به اين ترتيب بهترين متخصص ارتودنسي ميتواند هرگونه مشكل جدي مانند مالاكلوژن، كراسبايت، كوچك بودن فك، يا بيرونزدگي دندان را در سنين كودكي تشخيص دهد و از پيشرفت آنها و بروز ناهنجاري جلوگيري كند. در برخي موارد، بيرونزدگي دندان آنقدر شديد است كه دندانها در معرض خطر آسيبديدگي قرار ميگيرند. در صورتي كه دندانپزشك اين مشكلات را شناسايي كند ميتواند مرحله اول درمان را براي رفع مشكلات ساختار اسكلتي پيشنهاد دهد. به عنوان مثال در برخي موارد، استخوان فك بالا يا پايين بيش از حد رشد ميكند يا رشد كافي ندارد كه باعث بروز مشكلاتي مانند شلوغي و عدم انطباق دندانها ميشود. اقدامات درماني اين مرحله شامل ايجاد فضاي بيشتر، يا استفاده از بريسهاي نسبي يا نگهدارنده فعال است، طول اين پروسه درماني از 9 تا ۱۸ ماه متغير است. معمولا دندانپزشك استفاده از نگهدارنده را توصيه ميكند، والدين بايد تا زماني كه همه دندانهاي دائمي كودك كامل ميشوند هر ۴ تا ۶ ماه يكبار براي انجام چكاپهاي منظم به دندانپزشك مراجعه كنند. پس از اتمام اين مرحله، در صورت لزوم، دندانپزشك مرحله دوم مراقبت را پيشنهاد ميدهد.
نگرانيهاي والدين از انجام زود هنگام مراقبتهاي ارتودنسي در كودكان
برخي از والدين از انجام مراقبتهاي ارتودنسي دندان در سنين كودكي واهمه دارند. هدف از انجام مراقبتهاي ارتودنسي بهبود وضعيت دهان و دندان است بنابراين متخصص ارتودنسي انجام بخشي از خدمات مراقبتي را تا زماني كه حداقل دندانهاي دائمي در لثه جوانه بزنند به تاخير مياندازند، در غير اين صورت نميتواند براكت را روي دندانها نصب كند. اگر الگوي رشد كودك شما طولانيتر از سطح متوسط است، انجام اقدامات مربوط به اصلاح دندان به تأخير ميافتند و كودك به درمانهاي بيشتر نياز خواهد داشت كه باعث درد و ناراحتي غيرضروري براي كودك ميشود، بار مالي اضافي را به همراه دارد، و شما بايد زمان بيشتري را در مطب دندانپزشك صرف كنيد، به اين ترتيب اگر مرحله شامل جراحي نيز باشد احتمال عفونت و آسيبهاي بالقوه در سنين جواني وجود دارد كه بايد به اين موارد توجه نمايند.
رايجترين اقدامات ارتودنسي مرحله دوم عبارتند از: براكت فلزي معمولي(ارتودنسي ثابت)، اينيوزيلاين، ارتودنسي پشت زباني، مرتبكننده و نگهدارنده، و بريسهاي سراميكي.